مقایسه اثر کرم تربینافین ۱ درصد (لامیزیل) و کرم میکونازول ۲ درصد در بیماران مبتلا به پیتریازیس ورسیکالر

Authors

طاهره شکوهی

t shokohi دکترای قارچ شناسی، عضو هیئت علمی (دانشیار) دانشگاه علوم پزشکی مازندران مسعود امامی

m ëmami زیورالسادات سجودیان

z.s soojodian

abstract

سابقه و هدف: تربینافین از گروه آلیلامین ها ، دسته جدیدی از داروهای ضد قارچ است که از طریق مهار اسکوالن اپواکسیداز مانع ساخته شدن استرول در قارچ می شود و با تجمع اسکوالن، فرایند قارچ کشی اولیه را موجب می شود.تربینافین در طیف وسیعی از قارچ ها به صورت خوراکی یا موضعی عمل می کند. خاصیت ضد تکثیر یا قارچ کشی آن بستگی به گونه قارچ مورد آزمایش دارد. در این مطالعه اثر ضد قارچی کرم تربینافین 1 درصد (لامیزیل) با کرم میکونازول 2 درصد در مبتلایان به پیتریازیس ورسیکالر باروش کارآزمایی بالینی دوسوکور مورد مقایسه قرار گرفت.مواد و روش ها: 40 بیمار (مرد و 16 زن) با میانگین سنی 1/25 سال و از طیف سنی 13 تا 63 سال بر مبنای جدول تصادفی، تحت درمان 4 هفته ای با کرم تربینافین 1 درصد یا کرم میکونازول 2 درصد قرار گرفتند. برای ارزیابی درجه تاثیر دارو، سیر بهبودی بیماری قبل از شروع مطالعه و پایان هر هفته از نظر بالینی و قارچ شناسی مورد پیگیری قرار گرفت. بهبودی از نظر بالینی با منفی شدن هر پارامتر بالینی و بهبودی از نظر قارچ شناسی بر اساس منفی شدن آزمایش مستقیم میکروسکوپی در نظر گرفته شد.یافته ها: درپایان هفته دوم، علایم بالینی70 درصد مبتلایان به پیتریازیس ورسیکالر در گروه درمانی تربینافین 1 درصد محو گردید؛ در حالی که در گروه درمانی میکونازول فقط در 35 درصد مبتلایان، ضایعات به صورت کامل محو گشته بود. در پایان هفته چهارم، محو ضایعات از نظر بالینی به ترتیب 85 درصد و 80 درصد بوده است که آزمون آماری x2 و آزمون دقیق فیشر، تفاوت معنی داری را نشان نداد. تفاوت معنی داری در الگوی منفی شدن علامت هایپرکرومیا و پوسته ریزی در دو گروه درمانی مشاهده نشد. در هفته دوم در گروه درمانی تربینافین، درصد منفی شدن آزمایش مستقیم میکروسکوپی 4/1 برابر گروه درمانی میکونازول 2 بوده است و در پایان هفته چهارم این میزان در گروه درمانی تربینافین، 95 درصد و در گروه درمانی میکونازول، 90 درصد بوده است. ولیکن این اختلاف معنی دار نبوده است. از نظر بروز علایم حساسیت و عدم تحمل پذیری بین این دو گروه درمانی، تفاوتی مشاهده نگردید. عود بالینی پس از 2 هفته از اتمام دوره 4 هفته ای درمان، 1/7 درصد در گروه درمانی تربینافین و 8/42 درصد در گروه درمانی کرم میکونازول و عود بالینی پس از 16 هفته از اتمام دوره به ترتیب2/18 درصد و 3/64 درصد بوده که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بوده است.استنتاج: یافته های این مطالعه نشان داد که اثر قارچ کشی تربینافین هیدروکلراید 1 درصد و میکونازول 2 درصد، صددرصد نمی باشد. کرم تربینافین 1 درصد، دارویی با اثر سریع تر است. کفایت تربینافین هیدروکلراید 1 درصد نسبت به میکونازول 2 درصد، به میزان ناچیزی بیش تر است. البته این دارو فقط با نسخه پزشک و با قیمت بیش تر در دسترس می باشد. در بررسی حاضر، تربینافین در مقایسه با میکونازول خوب تحمل شده و میزان عود کم تری دارد، بنابراین بر اساس استراتژی مقرون به صرفه ترین، استفاده از میکونازول در خط اول درمان و استفاده از تربینافین در خط بعدی و فقط در صورت شکست درمان با میکونازول توصیه می شود.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

مقایسه اثر کرم تربینافین 1 درصد (لامیزیل) و کرم میکونازول 2 درصد در بیماران مبتلا به پیتریازیس ورسیکالر

Background and purpose: Terbinafine, a drug of allylamines group, is a new class of antimycotic agents that blocks sterol biosynthesis in the fungi through inhibition of sequalene epoxidase and consequent sequalene accumulation, a primarily fungicidal process. Terbinafine is very effective on various fungi as an oral and topical antifungal agent. Ïn present study, the antifungal efficacy o...

full text

مقایسه اثر درمانی کرم تربینافین 1% با کرم کلوتریمازول 1% در درمان بیماران مبتلا به پیتریازیس ورسیکالر

سابقه و هدف: تربینافین از گروه آلیلامین ها، دسته جدیدی از داروهای ضدقارچ است که از طریق مهار اسکوالن اپوکسیداز مانع ساخته شدن استرول در قارچ می شود و با تجمع اسکوالن، فرایند قارچ کشی اولیه را موجب می شود. تربینافین بر روی بسیاری از قارچ ها به صورت خوراکی یا موضعی عمل می کند. در این مطالعه اثر ضدقارچی کرم تربینافین 1% و کرم کلوتریمازول 1% در مبتلایان به بیماری پیتریازیس ورسیکالر مورد مقایسه قرار...

full text

مقایسه اثر درمانی کرم تربینافین ۱% با کرم کلوتریمازول ۱% در درمان بیماران مبتلا به پیتریازیس ورسیکالر

سابقه و هدف: تربینافین از گروه آلیلامین ها، دسته جدیدی از داروهای ضدقارچ است که از طریق مهار اسکوالن اپوکسیداز مانع ساخته شدن استرول در قارچ می شود و با تجمع اسکوالن، فرایند قارچ کشی اولیه را موجب می شود. تربینافین بر روی بسیاری از قارچ ها به صورت خوراکی یا موضعی عمل می کند. در این مطالعه اثر ضدقارچی کرم تربینافین 1% و کرم کلوتریمازول 1% در مبتلایان به بیماری پیتریازیس ورسیکالر مورد مقایسه قرار...

full text

مقایسه دوز واحد فلوکونازول خوراکی در برابر کرم کلوتریمازول موضعی در بیماران مبتلا به پیتریازیس ورسیکالر

زمینه و هدف: هر چند روشهای درمانی متعددی برای بیماری پیتریازیس ورسیکالر وجود دارد ولی اطلاعات کافی در مورد استفاده از روش های جدید درمان موضعی و سیستمیک ناکافی است. در این مطالعه، اثر کلوتریمازول موضعی در برابر فلوکونازول سیستمیک در درمان بیماری پیتریازیس ورسیکالرمورد ارزیابی قرار گرفت. روش کار: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور ((double-blind randomized clinical trial  بود که در کل...

full text

مقایسه دوز واحد فلوکونازول خوراکی در برابر کرم کلوتریمازول موضعی در بیماران مبتلا به پیتریازیس ورسیکالر

زمینه و هدف: هر چند روشهای درمانی متعددی برای بیماری پیتریازیس ورسیکالر وجود دارد ولی اطلاعات کافی در مورد استفاده از روش های جدید درمان موضعی و سیستمیک ناکافی است. در این مطالعه، اثر کلوتریمازول موضعی در برابر فلوکونازول سیستمیک در درمان بیماری پیتریازیس ورسیکالرمورد ارزیابی قرار گرفت. روش کار: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور ((double-blind randomized clinical trial  بود که در کل...

full text

مقایسه تأثیر وضعیت طاق باز و دمر بر وضعیت تنفسی نوزادان نارس مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی حاد تحت درمان با پروتکل Insure

کچ ی هد پ ی ش مز ی هن ه و فد : ساسا د مردنس رد نامرد ي سفنت سرتس ي ظنت نادازون داح ي سکا لدابت م ي و نژ د ي سکا ي د هدوب نبرک تسا طسوت هک کبس اـه ي ناـمرد ي فلتخم ي هلمجزا لکتورپ INSURE ماجنا م ي دوش ا اذل . ي هعلاطم ن فدهاب اقم ي هس عضو ي ت اه ي ندب ي عضو رب رمد و زاب قاط ي سفنت ت ي هـب لاتـبم سراـن نادازون ردنس د م ي سفنت سرتس ي لکتورپ اب نامرد تحت داح INSURE ماجنا درگ ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران

جلد ۱۴، شماره ۴۳، صفحات ۲۵-۳۴

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023